خود خودت

واقعا هر نوزادی که به دنیا میاد با شخصیت و منش خاص خودش میاد. در نگاه اول وقتی پدر و مادرها بچه  رو با بچه های دیگه مقایسه می کنن می بینن که کارهاشون بسیار به هم شبیه ه ولی اگه دقیق تر بشیم می بینیم که اینطور نیست و هر کس به قول معروف ذات خودش رو داره....

یه موردش در مورد دختر من که به چشمم اومده اینه که خیلی به ندرت پیش میاد که برای از دست دادن چیزی گریه و زاری راه بندازه و من از این بابت خیلی خوشحالم. اگه چیزی که براش مناسب نیست و از جلوی دستش بر می داریم سریع هدف شو عوض می کنه و سراغ چیز دیگه ای میره- البته اگه از جلوش بر داریم وجایی بذاریم که باز می تونه بره سراغش حتما میره –ولی اگه دور از دسترسش باشه و بدونه بهش نمی رسه هدف گذاری شو عوض می کنه. امیدوارم همین منش رو در آینده هم داشته باشه و به جای خیره موندن به در بسته دنبال افق های جدید باشه. واقعا امیدوارم.