برنده واقعی!

سلام.

نتایج جشنواره سها 15 اردیبهشت اعلام شد و  ترانه جزء برنده ها نبود و من خیلی ناراحت شدم. نمی دونم چرا فکر می کردم حتما حتما برنده میشه.آخه دیده بودم مامان چند تا از بچه هایی که توی مسابقه بودن چه تلاشی دارن برای جمع کردن رای می کنن و من نمی کردم. البته اعتراف می کنم که من هم وقتی این تلاش و دیدم به چند تا وبلاگ رفتم و تقاضا کردم به ترانه رای بدن. ولی بعدش دیدم که خیلی کار وقت گیری ه خیلی و از طرفی ازاونجایی که من خیلی ایده آل گرا هستم با خودم گفتم چه کاریه ترانه خودش خوب ه  حتما برنده میشه دیگه. ظاهرا به میزان کافی دوست و آشنا هم نداشتیم:)

القصه- با همه این تفاسیر نتیجه ناراحتم کرده بود و همش ناراحتی مو با همسر مهربان در میون میذاشتم و اون هم از اینکه قضیه از ذهنم نمی ره متعجب بود.تااااااااااشب.....

 دور هم نشته بودیم و جاتون خالی گل گاو زبون با سنبل الطیب و آبلیمو می خوردیم-ناپرهیزی کردم و کمی به ترانه هم دادم. بعد از دم نوش دل چسب ترانه توسط بابایی به انتهای پذیرایی منتقل شد و یک دفعه در کمال ناباوری ترانه شروع کرد به راه رفتن!!!!!! من از ذوق نفسم بالا نمی اومد. هر لحظه منتظر بودم بیفته یا بشینه ولی اون با هیجان خاص خودش می اومد و یک طول فرش رو راه اومد. من و بابایی ش از ذوق نمی دونستیم چکار کنیم و همون حس و حلقه اشکی که اولین بار با دمر شدن ترانه سراغم اومده بود گلوم و فشار داد. خدا شکرت به خاطر این همه احساس قشنگ. آخرش هم که معلومه بغل کردن و چلوندن و اینا دیگه. بابایی ترانه هم می گفت دیدی برنده شد!برنده واقعی:)

پ.ن.1: خیلی وقته که می تونه راه بره ها. ولی می ترسید انگار. حتی شده به یه بند انگشت من یا باباش می چسبید برای اعتماد به نفسش.

پ.ن.2: حالا لابد میگین چه ندید بدیده یا چقدر شلوغش کرده! ندید بدیدم خوب! حرفیه؟