نی نی گلم ناز دختره یا گل پسر

سلام سلام صد تا سلام به عزیز دلم و نی نی گلم

از کجا شروع کنم تا برسم به اصل مطلب

جونم واست بگه که روز 24 آذر بود که طبق دستور دکتر با بابایی رفتیم بیمارستان طوس پیش دکتر دربندی برای انجام سونوی NT که از سلامتی نی نی گلمون مطمئن شیم وووو این اولین ملاقات ما باهم بود. تازه من توی سونوی اول صدای قلب کوشولو و نازنینت و شنیده بودم ولی بابایی نه...تازه از قبلش هم من کلی استرس گرفته بودم بیخودی که نکنه خدای نکرده مشکلی پیش اومده باشه توی این یه ماهه که از سونوی قبلی میگذشت... 

خلاصه ما با کلی استرس و یه دنیا هیجان رفتیم توی اتاق سونوگرافی..من و بابایی زل زده بودیم به مانیتور که زودتر روی ماهتو ببینیم که تو با شیطونی ها و ورجه وورجه ها و به قول بابایی جفتک هات اومدی عزیز دلم.ناااااب ترین لحظه زندگی مون بود و قند توی دل دوتامون حسابی آب شده بود.من بابایی رو هیچوقت اینقدر خوشحال از ته ته دل ندیده بودم...چشم از مانیتور برنمی داشت منم که از شدت خنده شکمم هی تکون میخورد طوریکه گفتم الان ه که صدای دکتر دربیاد.خلاصه دکتر همه چی رو چک کرد و خدا رو شکر هیچ مشکلی نبود و یالم سلامت بودی شیرین عسلم.

وقتیکه از سلامتیت مطمئن شدم از دکتر راجع به جنسیتت پرسیدم که گفت هفته بعد بیای بهت میگم.

هفته بعد:بابایی ماموریت بود بیرجند   دوهفته بعد: گفتیم شاید زود باشه هنوز دیرتر بریم که با قطعیت بگه بهمون   سه هفته بعد: رفته بودیم پیش پرهام کوشولو و بالاخره روز موعود فرا رسید و با اینکه جنسیتت نه برای من نه بابایی اصلا مهم نبود(دروغ چرا یه ذره دختر بیشتر دوست داشتیم) من توی بیمارستان کلی هیجان واسترس داشتم...حال خیییلی عجیبی بود طوریکه بابایی از دستم کلافه شده بود و سرش و می کوبید به دیواربالاخره رفتیم توی اتاق مخصووووووووص و دکتر با بی احساسی تمام بهم گفت که ناز دخملی عزیزم...از طرفی خوشحال بودم خییییلی و از طرفی میخواستم دکتر رو بزنم فکر میکردم باید کلی تبریک بگه بهمونو اونم خوشحال باشه...

به جمع ما خوش اومدی عزیزکم.با اومدنت شادی های زندگی مون خییییلی بیشتر شده...اینجا منتظرتیم که زودتر بزرگ شی و ایشالا سالم وسلامت بیای به خونه دلبندم..